اگر افراد دارای بی اختیاری ادرار را در یک کشور جمع کنیم، بعد از چین و هند، سومین کشور پرجمعیت دنیا با 400 میلیون نفر را تشکیل خواهند داد. این تنها یکی از حقایق قابل توجه در مورد «بی‌اختیاری ادرار» است. بی‌اختیاری ادرار موضوعی که به دلیل عدم آگاهی از شیوع فراگیر آن و تابو‌های فرهنگی مورد کم توجهی واقع شده است. بخش مهمی از این تابو به دلیل مرتبط بودن این مشکل با اعضای خصوصی‌تر بدن است. کنترل یا عدم کنترل ادرار برابر با توانمند بودن یا نبودن فرد شمرده می‌شود و این در صورتی است که سایر بیماری‌ها با نرخ ابتلای مشابه(مثل دیابت) نیز از ناتوانی بخشی از بدن حاصل می‌شود اما به عنوان یک بیماری یا اختلال پذیرفته شده و شرمی از بیان یا ابتلا داشتن به آن نیست. به همین دلیل است که باید درباره بی اختیاری ادرار و نرمال بودن آن به عنوان یک معضل سخن گفت.
پس در کنار ایزی‌لایف در قالب کمپین #یک_روز_جای_من از افراد دعوت کردیم تا یک روز خود را جای فرد مبتلا به بی‌اختیاری ادرار قرار دهند و فعالیت‌های مختلفی بر اساس همین کانسپت طراحی و اجرا کردیم. همچنین به شرکت‌های مختلف رفتیم و با نصب اقلام مختلف نظر افراد را به این موضوع جلب نمودیم. در ادامه با پخش لیوان‌های حاوی دمنوش که روی آن فکت‌های مختلفی در مورد بی اختیاری ادرار نوشته شده بود، به افزایش آگاهی افراد در مورد این موضوع پرداختیم
